பெரம்பலூரில் கி.பி. 17-ம் நூற்றாண்டை சார்ந்த நாயக்கர் கால தூம்பு கல்வெட்டு கண்டெடுப்பு

பெரம்பலூர் வெள்ளந்தாங்கி அம்மன் ஏரியை சுற்றியுள்ள பகுதியில் சூழலியல் செயல்பாட்டாளர் ரமேஷ் கருப்பையா, வரலாற்று ஆய்வாளர் முனைவர் மகாத்மா செல்வபாண்டியன் ஆகியோர் கள ஆய்வு மேற்கொண்டனர். அப்போது ஏரியின் கிழக்கு கரை பகுதியில் இரட்டை தூணுடன் கூடிய தூம்பு கல்வெட்டு இருப்பதை கண்டு ஆராய்ச்சி செய்தனர். மேலும் அந்த கல்வெட்டு எழுத்துக்களை படிக்கும் முறைக்காக, படி எடுத்து தொல்லியல் அறிஞர் ராஜகோபால், கர்நாடகா மாநிலம் மைசூரில் உள்ள முனைவர் முனிரத்னம் ஆகியோருக்கு அனுப்பி வைத்தனர். அவர்கள் ஆய்வு செய்ததின் அடிப்படையில், கி.பி.17-ம் நூற்றாண்டை சார்ந்ததும், சுமார் 300 ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய தெலுங்கு மொழி எழுத்துக்களால் பொறிக்கப்பட்ட நாயக்கர் கால தூம்பு கல்வெட்டு என கண்டறியப்பட்டது.

இதுகுறித்து ரமேஷ் கருப்பையா, மகாத்மா செல்வபாண்டியன் ஆகியோர் கூறுகையில், சங்க காலம் முதலே அரசர்களும், நிர்வாக பொறுப்பில் இருந்தவர்களும் நீர்நிலைகளை உருவாக்கி பாசனத்திற்கும், பிற தேவைகளுக்கும் முறைப்படுத்த தூம்புகளை அமைத்துள்ளனர். இதற்கான சான்றுகளை சங்க இலக்கியங்கள் பல்லவர், சோழர், பாண்டியர் முதல் நாயக்கர் காலம் வரையிலான கல்வெட்டுகள் வழியாகவே அறியலாம். பொதுவாக ஏரிக்கரையில் இருந்து சற்றுத்தொலைவில் ஏரியின் உட்பகுதியில் குமிழ் தூம்புகள் அமைக்கப்படும். ஏரியின் தரைமட்டத்தில் கருங்கற்களாலான தொட்டி கட்டப்பட்டு, அதன் துளையின் மூலம் சுரங்க கால்வாய் வழியாக நீர் சென்று வெளியே இருக்கும் பாசன கால்வாயை அடையும் விதத்தில் அமைக்கப்பட்டிருக்கும். பாசன தேவைக்கேற்ப வெளிச்செல்லும் நீரின் அளவை கூட்டவும், குறைக்கவும் தூம்புக்கல் உதவும். இதனை மேலும் கீழும் இயக்குவதற்கு ஏதுவாக கற்சட்டம் அமைக்கப்பட்டிருக்கும். ஆங்கிலேயர் காலத்தில் பொதுப்பணித்துறையினர் ராட்சத ஷட்டர்களை, மதகுகளை அமைத்து நீர்நிலைகளை பராமரிக்க தொடங்கியதால் காலப்போக்கில் தூம்புகள் கைவிடப்பட்டன. எனவே தமிழக அரசு இந்த தூம்பினை வரலாற்று சின்னமாக அறிவித்து பாதுகாக்க வேண்டும், என்றனர்.