வந்து குவியும் வடமாநில தொழிலாளர்கள் தமிழ்நாட்டுக்கு பலனா? பாதிப்பா?

வடமாநில தொழிலாளர்கள் தமிழ்நாட்டுக்கு வந்து குவிந்த வண்ணம் இருக்கிறார்கள். கட்டிட தொழில்களில் அதிக அளவில் ஈடுபடுத்தப்பட்டு வந்தவர்கள் இன்று எல்லா இடங்களிலும் இடம்பிடித்து வருகிறார்கள்.

வடமாநிலக்காரர்கள்

தென் மாவட்டங்களைச் சேர்ந்த பல தொழில் நிறுவனங்களில் முன்பு எல்லாம் மண்வாசனையை நுகர முடியும். அதாவது அங்கு வேலை செய்யும் ஆண், பெண் இருபாலரும் தென் மாவட்டங்களைச் சேர்ந்தவர்களாகத்தான் இருப்பார்கள். அவர்கள் பேசுகிற தமிழே அதை அடையாளம் காட்டும்.

இன்று அந்த நிறுவனங்களில்கூட திக்கித்திக்கி இந்தி கலந்து தமிழ் பேசுகிற வட மாநிலத்தவரை காண முடிகிறது.

அதாவது பானி பூரி விற்பதில் தொடங்கி, கட்டிட வேலைகள், மெட்ரோ பணிகள், ஓட்டல் வேலைகள், ஜவுளிக்கடைகள், வீட்டு வேலைகள், தோட்ட வேலைகள், இறைச்சி கடைகள், மீன் வெட்டுதல், முடி வெட்டுதல் என அனைத்து வேலைகளுக்கும் வந்துவிட்டனர்.

சென்னை, கோவை போன்ற நகரங்களில் மட்டுமே வேலைக்கு வந்த வடமாநிலத்தவர்கள் தற்போது தமிழகம் முழுவதும் பரவலாக அனைத்து மாவட்டங்களிலும் அனைத்து தொழில்களிலும் பரவி விட்டனர்.

திணித்துக்கொள்கிறோம்

இந்தி திணிப்பை எதிர்த்துவரும் நாம், இந்திக்காரர்களை நமக்கு நாமே திணித்து கொண்டிருக்கிறோம். இதை ஆதங்கப்பட்டோ பொறாமைப்பட்டோ கூறவில்லை. அவர்களின் அர்ப்பணிப்புடன் கூடிய உழைப்பை நாம் அங்கீகரித்துத்தான் ஆகவேண்டும். குறைந்த சம்பளம் என்றாலும் கூடுதல் நேரம் உழைக்கிறார்கள். அதை வரவேற்றுத்தான் தீரவேண்டும்.

நம்மவர்கள் என்ன செய்கிறார்கள்? பசி வயிற்றில் இருந்தால்தானே அவர்களுக்கு வேலையில் பக்திவரும்? இலவசங்கள் அவர்களை சோம்பேறி ஆக்கிவிட்டதாக யாரை கேட்டாலும் சொல்கிறார்கள்.

அர்ப்பணிப்பு இல்லை

எந்த வேலை என்றாலும் நம்மவர்கள் கூடுதல் சம்பளம் எதிர்பார்க்கிறார்கள். அதே வேளை குறைந்த நேரம் மட்டுமே வேலை பார்க்கிறார்கள். அர்ப்பணிப்பு குணம் குறைந்து போய்விட்டது. 'இஷ்டம் இருந்தால் வேலை தா! இல்லை என்றால் போ!' என்ற மனநிலையில் இருக்கிறார்கள். கிராமங்களில்கூட இந்த நிலைதான் இருக்கிறது.

அதனால்தான் நம்மவர்கள் இருந்தும் வடமாநில தொழிலாளர்களுக்கு நாமே சிவப்பு கம்பளம் விரிக்க நேருவதாக சொல்கிறார்கள்.

இதுபற்றி பொதுமக்களும், தொழில் முனைவோர்களும் என்ன நினைக்கிறார்கள் என்பதை காண்போம்.

நேரம் பார்க்காமல்

மோகனூர் அருகே உள்ள கே.ராசாம்பாளையத்தை சேர்ந்த கோழிப்பண்ணை அதிபர் தர்மலிங்கம்:-

நான் விவசாயம் மற்றும் கோழிப்பண்ணை தொழில் செய்து வருகிறேன். என்னிடம் பீகார் மாநிலத்தை சேர்ந்த 10 தொழிலாளர்கள் வேலை செய்து வருகின்றனர். தமிழக தொழிலாளர்கள் அதிக அளவு சம்பளம் கேட்கிறார்கள். ஆனால் வடமாநில தொழிலாளர்களுக்கு குறைந்த அளவு ஊதியம் கொடுத்தால் போதும். மேலும் உள்ளூர் தொழிலாளர்கள் எப்போது வேலைக்கு வருவார்கள் என்பது அவர்களுக்கே தெரியாது. ஆனால் வடமாநில தொழிலாளர்களுக்கு வாரவிடுமுறையுடன், 6 மாதங்களுக்கு ஒருமுறை 20 நாட்கள் விடுமுறை கொடுத்தால் போதும். அதையும் அவர்கள் சுழற்சி முறையில் எடுத்து கொள்கிறார்கள்.

அவர்களுக்கு தேவையான இருப்பிடம் மற்றும் உணவு சமைப்பதற்கு தேவையான பொருட்களை நாங்கள் வாங்கி கொடுத்து விடுகிறோம். எனவே வெளியில் செல்ல வேண்டியது இல்லை. 100 நாட்கள் வேலை திட்டம் காரணமாக உள்ளூரில் வேலைக்கு ஆட்கள் கிடைப்பது அரிதாக உள்ளது. இந்த பற்றாக்குறையை வடமாநில தொழிலாளர்களை கொண்டு சமாளித்து வருகிறோம். வடமாநில தொழிலாளர்கள் எந்த வேலை கொடுத்தாலும், நேரம் பார்க்காமல் செய்கிறார்கள்.

முதலாளிகளுக்கு லாபம்

கட்டிட கட்டுமான தொழிலாளர் சங்கத்தின் மாவட்ட செயலாளர் சிவராஜ்:-

வெளி மாநில தொழிலாளர்கள் குறைந்த கூலியை பெற்றுக் கொண்டு தமிழகத்தில் வேலையில் ஈடுபடுகின்றனர், இதனால் இங்குள்ள முதலாளிகளுக்கு லாபம் கிடைக்கிறது. ஆகையால் தமிழகத்தில் உள்ள முதலாளிகள் வெளி மாநில தொழிலாளர்களை வேலைக்கு பயன்படுத்துகின்றனர். இங்கு உள்ள தொழிலாளர்களுக்கு கூலி உயர்வு என்பது ஏற்படுவதில்லை, விலைவாசி உயர்வுக்கேற்ற கூலியை முதலாளிகள் தர மறுக்கின்றனர். இதனை தடுக்க அரசு இங்குள்ள ஆலைகள் மற்றும் பணியிடங்களில் பணிபுரியக்கூடிய வெளி மாநில தொழிலாளர்களுக்கு தமிழகம் தொழிலாளர்களுக்கு வழங்கக்கூடிய கூலியை வழங்குமாறு உத்தரவிட வேண்டும்.

மேலும் தனியார் நிறுவனங்களில் பணிபுரியும் மொத்த தொழிலாளர்களின் எண்ணிக்கையில் 25 சதவீதத்திற்கு மேல் வெளி மாநில தொழிலாளர்களை அனுமதிக்க கூடாது. இதேபோல் பல நகரங்களில் வெளி மாநில வியாபாரிகள் கடை வீடுகளை வாங்கி வியாபாரம் செய்து வருகின்றனர். இதனால் உள்ளூர் வியாபாரிகள் பாதிக்கப்படுகின்றனர். இதனை தடுத்திட அரசு வெளிமாநில வியாபாரிகளுக்கு கூடுதல் வரியினை விதிக்க வேண்டும். வெளி மாநில தொழிலாளர்கள் இங்குள்ள தொழில் நிலைமைகள், தொழிலாளர் நிலைமைகள் சமூக, பண்பாடுகளை அறிந்து கொள்ள தமிழ் மொழி பயிற்சி அளிக்க வேண்டும்.

பரமத்திவேலூரை சேர்ந்த கட்டிட ஒப்பந்ததாரர் வேலுச்சாமி :-

பரமத்திவேலூர் பகுதியில் நான் பில்டிங் காண்டிராக்ட் தொழில் செய்து வருகிறேன். எங்களது தொழிலில் உள்ளூர் தொழிலாளர்களை பயன்படுத்தினால், அடிக்கடி விடுமுறை எடுத்துக் கொண்டு பணிக்கு வருவதில்லை. இதனால் பணியை குறிப்பிட்ட காலத்திற்குள் முடிக்க முடியாத சூழ்நிலை ஏற்படுகிறது.

அதே நேரத்தில் வட மாநிலத்தை சேர்ந்த தொழிலாளர்களுக்கு குறைந்த அளவில் சம்பளம் கொடுத்தால் போதும். அடிக்கடி விடுப்பு எடுக்காமல் தொடர்ந்து பணிக்கு வருகின்றனர். இதனால் பணியை குறிப்பிட்ட காலத்திற்குள் முடித்து கொடுக்கிறார்கள். இதுதவிர மொசைக், மார்பிள், கிரானைட், டைல்ஸ் பதிக்கும் தொழில்நுட்பத்தில் வடமாநில தொழிலாளர்கள் கைதேர்ந்தவர்கள் ஆவார்கள்.

எங்கள் குடும்பத்தார் மகிழ்ச்சி

திருச்செங்கோட்டை சேர்ந்த ஓட்டுனர் பயிற்சி பள்ளி அதிபர் காஜா நஜீமுத்தீன்:-

தமிழகத்தில் கூலி வேலைக்கு ஆட்கள் தட்டுப்பாடு ஏற்பட்டு உள்ளது. எனவே இந்த வெற்றிடத்தை வடமாநில தொழிலாளர்களை கொண்டு நிரம்பி வருகிறார்கள். இதை தவறு என்று சொல்ல முடியாது. அதே நேரம் பணிக்கு அமர்த்தும் முதலாளிகள், அவர்களை முழுமையாக தங்களது கண்காணிப்பில் வைத்து இருக்க வேண்டும். அவர்களுக்கு தேவையான உணவு, உடை, இருப்பிட வசதியை செய்து கொடுக்க வேண்டும்.

அவர்களால் திருட்டு போன்ற அசம்பாவித சம்பவங்கள் நடைபெற முதலாளிகள் வழிவகுத்து விட கூடாது. வட மாநில தொழிலாளர்களை பணிக்கு அமர்த்தும் முன்பு அவர்களை பற்றிய முழு விவரங்களை தெரிந்து வைத்து கொள்வது நல்லது.

நாமக்கல் பகுதியில் உள்ள கோழிப்பண்ணையில் பணியாற்றி வரும் வடமாநில தொழிலாளி..:-

நாமக்கல் சுற்றுவட்டார பகுதிகளில் உள்ள கோழிப்பண்ணைகளில் பீகார் மாநிலத்தை சேர்ந்த ஏராளமான தொழிலாளர்கள் பணியாற்றி வருகிறோம். எங்கள் மாநிலத்தில் வேலைவாய்ப்பு மிகவும் குறைவு. ஒருவேளை வேலை கிடைத்தாலும், இங்குபோல் சம்பளம் தர மாட்டார்கள். குறைவான சம்பளத்திற்கு அதிக நேரம் வேலை செய்ய வேண்டி இருக்கும்.

இங்கு எங்களுக்கு தேவையான இருப்பிடம், உணவு கொடுத்து விடுகிறார்கள். எனவே நாங்கள் பணத்தை மிச்சப்படுத்தி வீட்டிற்கு அனுப்புகிறோம். அங்கு எங்கள் குடும்பத்தார் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்கள். நாங்கள் 6 அல்லது 7 மாதங்களுக்கு ஒரு முறை ஊருக்கு சென்று 1 மாதம் ஊரில் தங்கி, விழாக்களில் கலந்துவிட்டு மீண்டும் வேலைக்காக தமிழ்நாட்டிற்கு வந்து விடுவோம்.

கோழிப்பண்ணையில் பணியாற்றி வரும் வடமாநில தொழிலாளி கிஷோர் யாதவ். :-

நாமக்கல் சுற்றுவட்டார பகுதிகளில் உள்ள கோழிப்பண்ணைகளில் பீகார் மாநிலத்தை சேர்ந்த ஏராளமான தொழிலாளர்கள் பணியாற்றி வருகிறோம். எங்கள் மாநிலத்தில் வேலைவாய்ப்பு மிகவும் குறைவு. ஒருவேளை வேலை கிடைத்தாலும், இங்குபோல் சம்பளம் தர மாட்டார்கள். குறைவான சம்பளத்திற்கு அதிக நேரம் வேலை செய்ய வேண்டி இருக்கும்.

இங்கு எங்களுக்கு தேவையான இருப்பிடம், உணவு கொடுத்து விடுகிறார்கள். எனவே நாங்கள் பணத்தை மிச்சப்படுத்தி வீட்டிற்கு அனுப்புகிறோம். அங்கு எங்கள் குடும்பத்தார் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்கள். நாங்கள் 6 அல்லது 7 மாதங்களுக்கு ஒரு முறை ஊருக்கு சென்று 1 மாதம் ஊரில் தங்கி, விழாக்களில் கலந்துவிட்டு மீண்டும் வேலைக்காக தமிழ்நாட்டிற்கு வந்து விடுவோம்.

இவ்வாறு அவர்கள் தெரிவித்தனர்.

வங்கி ஊழியர் ஆதங்கம்

இது ஒருபுறம் இருக்க ரெயில்வே, வங்கிகள், தபால் துறை, தொலை தொடர்புத்துறை (பி.எஸ்.என்.எல்.) என அனைத்து மத்திய அரசு துறைகளிலும் வடமாநிலத்தவர்கள் ஆதிக்கமே அதிக அளவில் இருக்கிறது.

வங்கிகளில் வடமாநிலத்தவர்களின் ஆதிக்கம் குறித்து பெயர் சொல்ல விரும்பாத வங்கி ஊழியர் ஒருவர் கூறியதாவது:-

கடந்த ஓரிரு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கள்ளக்குறிச்சி பகுதியில் வங்கி மேலாளர் முதல் அலுவலக உதவியாளர் வரை அனைவரும் இந்திக்காரர்கள் பணியாற்றியதால், சரியாக தொடர்பு கொள்ள முடியாமல் பொதுமக்களே அந்த வங்கியை பூட்டி சீல் வைத்த சம்பவம் நடந்து உள்ளது. வட மாநிலங்களில் உள்ள வேலைவாய்ப்பு பயிற்சி நிறுவனங்களில் வங்கி தேர்வுகளுக்கான கேள்வித்தாள்களை அவர்களே தயாரிப்பதாக ஒரு தகவல் உள்ளது. மேலும், அவர்களின் தாய்மொழியான இந்தியில் தேர்வு எழுதும் வாய்ப்பும் உள்ளதால், வங்கி துணை அதிகாரிகள் பணிகளில் வடமாநிலத்தவர்கள் அதிக அளவில் தேர்வாகின்றனர்.

இவ்வாறு தேர்வாகி வரும் வடமாநிலத்தவர்களுக்கு வங்கிகள் குறித்த புலமையும், ஆங்கில புலமையும் குறைவாகவே இருக்கும். இதனால், தமிழக வங்கி பணியாளர்களுக்கு வேலைப்பளு அதிகரிக்கும். மேலும், வங்கிகளின் தலைவர்கள், செயல் இயக்குனர்கள் உள்ளிட்ட உயர் பதவிகளில் வடமாநிலத்தவர்களே இருப்பதால் பதவி உயர்விலும் தமிழர்கள் பதிக்கப்படுகிறார்கள்.

வடமாநிலத்தவர்கள் வங்கி தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்றாலும், தமிழ் மொழி தெரியாதவர்கள் தமிழ்நாட்டில் வேலை பார்க்க முடியாது என்று ஒரு சட்டம் இருக்கிறது. ஆனால், வங்கி ஊழியர்கள் சங்க நிர்வாகிகளின் குளறுபடிகளால் இது போன்று தமிழ் தெரியாத வடமாநிலத்தவர்கள் தமிழ்நாட்டில் வேலை பார்க்கின்றனர்.

இவ்வாறு அவர் கூறினார்.

அரசு ஆராய வேண்டும்

இந்தியை ஏற்க மறுக்கிறீர்கள், இந்திக்காரர்கள் வருவதை மறுக்காமல் மவுனமாக இருக்கறீர்களே ஏன்? என்று சிலரிடம் கேட்டதற்கு அவர்கள் அளித்த பதில் வருமாறு:-

சிலர் என் பிள்ளைகளை எல்லாம் இந்தி படிக்க வைக்கிறேன் என்று பெருமையாக சொல்கிறார்கள். தாராளமாக படிக்க வையுங்கள். ஆனால் எங்கள் பிள்ளைகளுக்கு எல்லாம் வேண்டாம். எங்களிடம் கட்டாயம் படித்தே ஆகவேண்டும் என்று இந்தியை திணிக்காதீர்கள்.

உலகம் சுற்ற ஆங்கிலம் போதும். தமிழ்நாட்டில் தாய்மொழி போதும்.

எங்கள் பிள்ளைகள் ஒருவேளை வடமாநிலங்களுக்கு வேலைக்கு போக நேர்ந்தால் மும்பை தமிழர்களைப் போல் பேசப் பழகிக்கொள்வார்கள். இந்தி படித்தால் எதிர்காலமும், வேலை வாய்ப்பும் இருக்கும் என்று கருதுகிறீர்கள். அப்படி என்றால் இந்தி படித்தவர்கள் எல்லாம் வேலை தேடி ஏன் தெற்கே ஓடிவருகிறார்கள்?.

இந்தியை ஏற்றுக்கொண்டால் நமது தாய்மொழியின் புழக்கத்தை அது நீர்த்துப்போக செய்யும். அண்டையில் இருக்கும் கர்நாடக மாநிலமும், வடக்கே இருக்கும் மேற்குவங்காள மாநிலமும் அதை இப்போதுதான் உணர்ந்து வருகின்றன. அதை முன்கூட்டியே உணர்ந்துதான் நம்மவர்கள் இந்தியை ஏற்கவில்லை.

இந்திக்காரர்களை ஏற்றுக்கொள்வது என்பது வேறு. பிழைப்பு தேடி வந்து இருக்கிறார்கள். உழைக்கிறார்கள். அந்த உழைப்பு நமது நாட்டுக்கு உதவியாக இருக்கிறது. நம்மவர்கள் பிழைப்புதேடி மும்பை போகவில்லையா? கர்நாடகம், கேரளா போகவில்லையா? அப்படித்தான் இதைப் பார்க்க வேண்டும்.

அதேநேரம் அவர்களின் வருகை அதிகரித்துக்கொண்டே போவதை தமிழக அரசு கண்டுகொள்ளாமலும் இருந்துவிடக்கூடாது. அவர்களின் வருகையால் ஏற்பட்டு இருக்கும் தாக்கம், பெருகி இருக்கும் குற்றம், நமது வேலைகளைச் செய்ய நம்மிடம் தொழிலாளர்கள் இல்லையா? இருந்தால் ஏன் அவர்கள் அதைச் செய்ய முன்வருவது இல்லை? என்ற கோணங்களிலும் ஆராய வேண்டும்.

இவ்வாறு அவர்கள் கூறினார்கள்.