டிஜிட்டல் மயமாகும் இந்தியா : பாதிக்குப் பாதி மக்கள் பின்தங்கி உள்ளனர் -ஆய்வில் தகவல்

புதுடெல்லி,

டெல்லியைச் சேர்ந்த தொழில்நுட்ப கொள்கை ஆய்வாளர் ஸ்மிருதி பர்ஷீரா  தனது கட்டுரையில் கூறி இருப்பதாவது:-

இந்தியாவில் 63 கோடி பேர் இணைய சேவைகளை பயன்படுத்துகின்றனர். இது அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து, ரஷ்யா மற்றும் தென்னாப்பிரிக்காவின் மொத்த மக்கள்தொகையை விட அதிகம். ஆனால் இந்தியாவில் இணையத்தை பயன்படுத்துபவர் ஒருவருக்கு இணையாக இணைய தள சேவை  பயன்படுத்தாத ஒருவர் உள்ளார். அவர்கள் கிராமபுரத்தைச் சேர்ந்தவர்களாக உள்ளனர்.

உலகின் இணைய சேவைகளை பயன்படுத்தும் நாடுகளில் இந்தியா 2-வது  இடத்தில் உள்ளது. இணையத்தை  பயன்படுத்துபவர்கள் இப்போது சராசரி மாதத்திற்கு 9 ஜிபிக்கு மேல் பயன்படுத்துகிறார்கள். இது  16 மணிநேர  வீடியோவைப் பார்ப்பதற்கு சமமாகும். ஆனால் இந்தியாவில்  2015 இல்  இருந்ததை விட 64 மடங்காக தற்போது உயர்ந்து உள்ளது.

தற்போது இந்தியாவில் இணையம் பயன்பாடு ஒரு மாதத்திற்கு 100 கோடி  ஜிபியாக உயர்ந்து இருப்பதாக நிதி ஆயோக் அறிக்கை அளித்துள்ளது.

டிஜிட்டல் இந்தியா திட்டம் மூலம் பண பரிவர்த்தனை டிஜிட்டல் மயமாகி இருக்கிறது. நேரடியாக பணம் கொடுப்பது குறைந்து டிஜிட்டல் வர்த்தகம் அதிகம் ஆகி உள்ளது.

2011-ல் டிஜிட்டல் வர்த்தகத்தில் உலகளவில் இந்தியா 36-வது இடத்தில் இருந்தது. 2018-ல் இது 28-வது இடத்திற்கு முன்னேறி இருக்கிறது. இது ஒரு அசாதாரண வளர்ச்சி ஆகும். மக்களுக்கும் மக்களுக்கும், அரசுக்கும் மக்களுக்கும், நிறுவனங்களுக்கும் மக்களுக்கும் இடையிலான பண பரிவர்த்தனை இணையம் வழியே மிக அதிகம் ஆகியுள்ளது.

எவ்வாறாயினும் இந்தியா டிஜிட்டல் மயமானது என எடுத்து கொண்டாலும்  ஒரு பக்கம் அதனை பயன்படுத்தாதவர்களும் அதிகம் உள்ளனர். இது இணையம் மற்றும் பிற டிஜிட்டல் தொழில்நுட்பங்களை பயன்படுத்துவோருக்கும், அல்லாதவர்களுக்கும் இடையிலான இடைவெளியைக் குறிக்கிறது.

வெவ்வேறு பகுதிகளில் இணைய சேவைகள் கிடைப்பதன் மூலமும் அந்த சேவைகளை பயன்படுத்தும் தனிநபர்களின் திறன் ஆகியவற்றைக் கொண்டு இந்த டிஜிட்டல் பயன்பாட்டில் பிளவு ஏற்பட்டு உள்ளது.

இந்திய தொலைத் தொடர்பு ஒழுங்குமுறை ஆணையம் வெளியிட்டுள்ள தரவுகளின்படி, நாட்டின் இணைய அடர்த்தி 48.4 ஆகும்.

நாட்டின் மக்கள் தொகையில் 66 சதவீதம் அதன் கிராமங்களில் வாழ்ந்தாலும், கிராமப்புற இணைய அடர்த்தி வெறும் 25.3 தான். ஒப்பிடுகையில், நகர்ப்புறங்களில் கணிசமாக 97.9 அடர்த்தி உள்ளது.

நாட்டின் 28 மாநிலங்கள் மற்றும் ஒன்பது யூனியன் பிரதேசங்களில் இணைய அணுகல் மட்டங்களில் முற்றிலும் மாறுபாடுகள் காணப்படுகின்றன. வடக்கில் பீகார் மற்றும் உத்தரபிரதேசம் மற்றும் கிழக்கில் ஒரிசா போன்ற மாநிலங்கள் மனித மேம்பாட்டு குறிகாட்டிகளில் மோசமாக செயல்படுவதாக அறியப்படுகிறது, மேலும் அவை இணைய பயன்பாட்டு அடர்த்தியிலும் மோசமாக செயல்படுகின்றன.

இணைய உள்கட்டமைப்பு கிடைப்பதும் புவியியல் நிலைமைகளால் பாதிக்கப்படுகிறது.

உதாரணமாக, இமாச்சல பிரதேசத்தின் தொலைதூர மலைப் பகுதிகள், ராஜஸ்தானின் மக்கள் தொகை குறைந்த பாலைவனங்கள் மற்றும் மத்திய பிரதேசத்தில் அடர்ந்த காடுகள் ஆகியவை அதிக டிஜிட்டல் மயமாகவில்லை.  இந்த தொலைதூர பகுதிகள் பல இந்தியாவின் பழங்குடி மற்றும் ஒதுக்கபட்ட  சமூகங்களுக்கு சொந்தமானவை.

டிஜிட்டல் அணுகலை வடிவமைக்கும் மற்றொரு முக்கியமான காரணி பாலினம் ஆகும். 16 சதவீத இந்திய பெண்கள் மட்டுமே மொபைல் மற்றும் இணைய சேவைகளைப் பயன்படுத்துவதாகக் கண்டறியப்பட்டுள்ளது என்று மொபைல் ஆபரேட்டர்களைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் ஜி.எஸ்.எம்.ஏ.வின் 2019 அறிக்கை தெரிவிக்கிறது.

ஆணாதிக்க அமைப்பின் பின்னணியில் வைக்கப்பட்டுள்ள பொருளாதார, சமூக மற்றும் கலாச்சார காரணிகளால் ஒப்பீட்டு அளவில், ஆண்களை விட பெண்கள் மொபைல் இணையத்தைப் பயன்படுத்துவது 56 சதவீதம்  குறைவாக உள்ளது.

இணைய சேவை கட்டணங்கள் வெகுவாகக் குறைந்துவிட்டாலும், இணையத்தால் செயல்படும்  மொபைல் போன்  விலை இன்னும் பல வீடுகளுக்கு ஒரு எட்டாக்கனியாக உள்ளது.

பெண்களின் நிதி நிலைமை  இயற்கையாகவே அத்தகைய சாதனங்களை வைத்திருப்பதற்கான வாய்ப்பைக் குறைக்கின்றன. உரிமை, குறைந்த கல்வியறிவு விகிதங்கள் மற்றும் பெண்களிடையே டிஜிட்டல் விழிப்புணர்வு ஆகியவை வேறு சில காரணிகளாக உள்ளன. இந்த காரணிகள் பல வயதான மக்களிடையே இணைய அணுகலைக் குறைக்க பங்களிக்கின்றன.

டிஜிட்டல் மயமாக்கல் அதிக விழிப்புணர்வையும் சுதந்திரத்தையும்  உருவாக்குவதாக அறியப்படுகிறது. இருந்தாலும்  இது சமூக ஒழுங்கிற்கு அச்சுறுத்தலாக உள்ளது என்ற விமர்சனமும் உள்ளது.

பெண்கள், குறிப்பாக இளைய பெண்கள் மொபைல் போன்கள் மற்றும் சமூக ஊடகங்களைப் பயன்படுத்துவதற்கு சில கிராம அமைப்புகள் கூட தடை விதித்து உள்ளது குறிப்பிடத்தக்கது.

நாட்டின் 250,000 கிராம சபைகளுக்கு பிராட்பேண்ட் இணைப்பை வழங்குவதன் மூலம் இதை அடைய அரசாங்கம் முயற்சிக்கிறது. இந்த திட்டம் 2011 முதல் நடைமுறைக்கு வந்தது, ஆனால் இதுவரை அந்த இலக்கில் பாதிக்கும் குறைவாகவே அடைய முடிந்துள்ளது. வேலை முடிந்தும் இணைய  செயல்பாட்டுக்கு வழிவகுத்த இடங்களின் எண்ணிக்கை இன்னும் குறைவாக உள்ளது.

பொது வைஃபை உள்கட்டமைப்பைப் பயன்படுத்துவதன் மூலம் நகர்ப்புற மற்றும் கிராமப்புறங்களில் கடைசி வரை இணைய இணைப்பு சிக்கல்களைத் தீர்ப்பதற்கும் இந்தக் கொள்கை முக்கியத்துவம் அளிக்கிறது.