எஸ்.பி.பட்டினத்தில் சோழர் கால உறைகிணறு கண்டுபிடிப்பு

தொண்டி,

ராமநாதபுரம் தொல்லியல் ஆய்வு நிறுவனத்தின் தலைவர் ராஜகுரு, ராமநாதபுரம் அரசு மகளிர் கலைக்கல்லூரி தமிழ்த்துறை மாணவி சிவரஞ்சனி, திருப்புல்லாணி அரசு மேல்நிலைப்பள்ளி தொன்மை பாதுகாப்பு மன்ற மாணவர்கள் விசாலி, சுதர்சன், மனோஜ் ஆகியோர் ராமநாதபுரம் மாவட்டம் சுந்தரபாண்டியன்பட்டினம் அய்யாகுளத்தின் கரையில் சோழர் கால சுடுமண் உறை கிணறு, சீனநாட்டு பானை ஓடுகள் ஆகியவற்றை கண்டுபிடித்துள்ளனர்.

இதுபற்றி தொல்லியல் ஆய்வாளர் ராஜகுரு கூறியதாவது:– எஸ்.பி.பட்டினம் என்று அழைக்கப்படும் சுந்தரபாண்டியன் பட்டினத்தில் உள்ள சிவன் கோவிலின் எதிரில் அமைந்துள்ள அய்யாகுளத்தின் கிழக்கு கரையில் மண்ணில் புதைந்த நிலையில் ஒருசுடுமண் உறைகிணறு உள்ளது. உறைகளை ஒன்றன் மீது ஒன்றாக அடுக்குவது, செருகுவதுஎன உறைகிணறுகளில் இருவகைகள் உண்டு. இங்குள்ள கிணறு ஒரேஅளவுள்ள இரு வட்டமான சுடுமண் உறைகளை ஒன்றன் மீது ஒன்று அடுக்கி அதன் இடையில் களிமண்ணால் பூசப்பட்டுள்ளது.

இந்த கிணறு 7 அடி சுற்றளவில் உறைகள் ஒவ்வொன்றும் 15 சென்டி மீட்டர் உயரம் உள்ளன. உறையை பொருத்தி அடுக்குவதற்கு ஏதுவாக அதன் மேல், கீழ்ப்பகுதிகள் உள்ளே நீண்டு உள்ளன. இந்த குளத்தின் வடக்கில் மரைக்காயர்குளம் உள்ளது. இக்குளம் நிரம்பியபின் அதன் உபரிநீர் அய்யாகுளத்துக்கு வருவதற்வாக நான்கு சுடுமண் குழாய்கள் அமைக்கப்பட்டுள்ளன. அவற்றை சுற்றிலும் செங்கல் கட்டுமானம் உள்ளது. இந்த இரு குளங்களும் ஒரே காலகட்டத்தில் உருவாக்கப்பட்டிருக்கலாம். குளத்தில் தண்ணீர் வற்றிய காலங்களில் பயன்படுத்துவதற்காக இந்த கிணறு தோண்டப்பட்டிருக்கலாம். இதன் மிக அருகில் பாம்பாறும், உப்பங்கழியும் உள்ளன. இங்கு காணப்படும் சோழர்கால தடயங்கள் மூலம் இந்த உறைகிணறு கி.பி.11–ம் நூற்றாண்டை சேர்ந்ததாக கருதலாம்.

இதேபோல அய்யாகுளத்தின் கரையில் சீனநாட்டு பானை ஓடுகள், சிவப்பு நிற பானை ஓடுகள், நீர் ஊற்றும் பகுதி, இரும்புத்தாதுக்கள், சுடுமண் கூரை ஓடுகள், வட்டச்சில்லுகள், அறுத்தசங்கு ஆகியவை கண்டெடுக்கப்பட்டுள்ளன. அய்யாகுளத்தை அகலப்படுத்தியபோது இந்த ஓடுகள் வெளிப்பட்டிருக்கலாம். சீனநாட்டு பானை ஓடுகளில் போர்சலைன், செலடன் என இருவகைகள் உள்ளன. இந்த இருவகை ஓடுகளும் இங்கு கண்டெடுக்கப்பட்டுள்ளன. போர்சலைன் என்பது வெள்ளை களிமண்ணால் உருவாக்கப்பட்டு அதன் மேல் கோடுகள், பூக்கள், வளைவுகள், இலைவடிவங்கள் ஆகியவற்றை வரைந்து பின் உப்புப்பூச்சு மூலம் பளபளப்பாக்கப்படுகிறது. இதில் சிறியவகை மண்பாண்டங்கள் செய்யப்படுகின்றன. கிண்ணம், குடுவை போன்றவற்றின் அடிப்பகுதிகள் இங்கு கிடைத்துள்ளன.

பாசி நிற களிமண்ணால் செய்யப்படும் செலடன் வகை மண்பாண்டங்களில் பச்சை, இளம்பச்சை, சாம்பல், பழுப்பு நிறங்கள் உண்டு. சேமித்து வைக்கும் பெரிய பாத்திரங்கள் இதில் செய்யப்படுகின்றன. நான்கு நிறங்களிலும் இங்கு ஓடுகள் கிடைத்துள்ளன. அய்யாகுளத்தின் கரையில் அதிகஅளவில் இந்த ஓடுகள் கண்டெடுக்கப்பட்டுள்ளதாலும், பவுத்த மத தடயங்கள் இப்பகுதியில் காணப்படுவதாலும் இங்கு சீனர்களின் குடியிருப்பு இருந்திருக்க வாய்ப்புள்ளது. சீனர்கள் பவுத்த மதம் மற்றும் வணிகம் சார்பாக இங்கு வந்திருக்கலாம். சோழர்களுடன் கி.பி.10–ம் நூற்றாண்டுமுதல் சீனர்கள் வாணிக தொடர்பு கொண்டிருந்தனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இங்குள்ள சிவன் கோவில் கல்வெட்டுகளில் சுத்தவல்லியான சுந்தரபாண்டியபுரம் என இவ்வூர் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. புரம் எனும் சொல் வணிக நகரத்தை குறிக்கும். சங்கு அறுத்து வளையல் செய்யும் தொழில் இங்கு நடைபெற்றிருக்கலாம். இந்த ஊரின் பழைய பெயர் சுத்தவல்லி. இது முதலாம் குலோத்துங்க சோழனின் மகள் சுத்தமல்லியாழ்வார் பெயரால் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. பாண்டிய நாட்டின் எல்லையான இப்பகுதி சோழர்களிடமே பெரும்பாலும் இருந்துள்ளது. இதை கைப்பற்றிய பின் முதலாம் சுந்தரபாண்டியன் தனது பெயரை இந்த ஊருக்கு சூட்டியுள்ளார்.

அருகில் உள்ள தீர்த்தாண்டதானமும் ஒரு வணிக நகரம் தான். இப்பகுதியின் இரட்டை நகரமாக உள்ள சோழகன்பேட்டையும் சோழர் காலத்தில் உருவாக்கப்பட்ட வணிக நகரமாக உள்ளது. இப்பகுதியில் உள்ள இயற்கையான உப்பங்கழிகளால் இவை துறைமுகங்களாக விளங்கியுள்ளன. கி.பி.11–ம் நூற்றாண்டு முதல் 15–ம் நூற்றாண்டு வரை இந்த ஊர் வணிகத்தில் சிறந்து விளங்கியுள்ளது. இவ்வாறு அவர் தெரிவித்தார்.